ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Ένα στα δύο σκουπίδια που πετιούνται στη θάλασσα είναι από πλαστικό όπως προκύπτει από τα στοιχεία που συγκέντρωσε η οργάνωση Δίκτυο Μεσόγειος SOS για την περίοδο 2006-2012 και ακολουθούν τα χάρτινα, τα μεταλλικά και τα γυάλινα.

Τις πρώτες θέσεις καταλαμβάνουν τα πλαστικά καπάκια, τα πλαστικά μπουκάλια νερού, ααψυκτικού ή ποτού και ακολουθούν τα πλαστικά κομμάτια άγνωστης αρχικής χρήσης, τα καλαμάκια, το χαρτόνι, τα κομμάτια χαρτιού και τα αλουμινένια κουτάκια ποτού/αναψυκτικού.

Συνολικά, για όλα τα έτη καταγραφής, η πλειοψηφία των απορριμμάτων φαίνεται να προέρχεται από τις δραστηριότητες αναψυχής που λαμβάνουν χώρα κοντά στην ακτή ή κοντά σε αυτή, ενώ σημαντική είναι και η συμβολή της αστικής ρύπανσης, όπου τα απορρίμματα μεταφέρονται στην παραλία μέσω ποταμών, ανέμου ή θαλάσσιων ρευμάτων. 

Φέτος, το Δίκτυο Μεσόγειος SOS θα συντονίσει για 18η χρονιά την πανελλαδική εκστρατεία καθαρισμού ακτών και άλλων φυσικών περιοχών «Καθαρίστε τη Μεσόγειο», που τελεί υπό την αιγίδα της UNEP/MAP, η οποία θα πραγματοποιηθεί από 1 Μαΐου ως 10 Ιουνίου, με συμμετοχή μαθητών, εκπαιδευτικών, δήμων, περιβαλλοντικών και κοινωνικών φορέων, εργαζομένων, επιχειρήσεων και εθελοντών κάθε ηλικίας.

Σημειώνεται ότι παγκοσμίως τουλάχιστον 1.000.000 πουλιά και 100.000 θαλάσσια θηλαστικά πεθαίνουν κάθε χρόνο από πλαστικά και άλλα σκουπίδια που καταλήγουν στο περιβάλλον ενώ τo πλαστικό που συγκεντρώνεται στη θάλασσα μέσα στις δεκαετίες έχει χρόνους αποδόμησης 450-1000 χρόνια και δε διασπάται ποτέ πλήρως.

Η διατροφή στο σκάφος.

Τα «καύσιμα» του ανθρώπινου σώματος.

Το φαγητό είναι κάτι που εύκολα μπορούμε να αγνοήσουμε, αλλά πολύ δύσκολα μπορούμε να αποφύγουμε. Πολλούς η λατρεία για τη θάλασσα και το σκάφος αναψυχής, τους κάνει να ξεχνούν τη σωστή διατροφή, είτε για να αισθάνονται πιο ελαφριοί, είτε γιατί περιμένουν με ανυπομονησία να φτάσουν στον επόμενο κολπίσκο και να επιδοθούν στο αγαπημένο τους σκι, κολύμπι ή ψαροντούφεκο.

Τις τελευταίες δεκαετίες μάθαμε αρκετά πράγματα για το ανθρώπινο σώμα και τη διατροφή του. Ξέρουμε ότι η σωστή διατροφή των αθλητών επηρεάζει ευνοϊκά τις επιδόσεις τους. Για να καταλάβουμε καλύτερα τη σημασία της πρέπει να δούμε τι σημαίνει η τροφή για το σώμα και πως αυτό τη χρησιμοποιεί.

Το καύσιμο του οργανισμού

Η τροφή μπορούμε να πούμε ότι είναι το καύσιμο, που κάνει τη μηχανή του οργανισμού μας να λειτουργεί. Η ποσότητα και η ποιότητα του φαγητού που χρειάζεται ένας άνθρωπος, εξαρτώνται από το πόσο κινείται. Εάν η τροφή που παίρνουμε είναι περισσότερη από την ενέργεια που καταναλώνουμε, τότε το περίσσευμα αποθηκεύεται με τη μορφή λίπους και αντίθετα αν η τροφή είναι λιγότερη από την ενέργεια που καταναλώνουμε, τότε χάνουμε βάρος και ο οργανισμός μας εξασθενίζει. Για να αισθανόμαστε σε καλή φυσική κατάσταση είναι απαραίτητο να κανονίζουμε τη διατροφή μας, ανάλογα με την ενέργεια που καταναλώνουμε.

Τα καύσιμα του ανθρώπινου σώματος μετριούνται σε θερμίδες. Μία θερμίδα δεν είναι μια μονάδα μέτρησης του πάχους ή του βάρους αλλά της δυνατότητας ενέργειας. Ένας ενήλικας καταναλώνει 1.800 με 2.400 θερμίδες την ημέρα με το να κάθεται. Αυτή κατανάλωση θερμίδων λέγεται και βασικός μεταβολισμός. Ένας πιο δραστήριος ενήλικας που ζει και κινείται φυσιολογικά, καταναλώνει από 2.800 μέχρι 3.500 την ημέρα. Ένας αθλητής μπορεί να καταναλώσει 5.000 με 7.000 την ημέρα, ενώ ένας ορειβάτης που ανεβαίνει σ΄ ένα υψόμετρο  5.000 μέτρων, μπορεί να καταναλώσει μέχρι και το φανταστικό ποσό των 10.000 θερμίδων την ημέρα. Όπως είδαμε, οι θερμίδες δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μονάδα μέτρησης της ενέργειας. Η εξίσωση είναι πολύ απλή. Οι θερμίδες που παίρνουμε, ισούνται με τις θερμίδες που καταναλώνουμε, συν τις θερμίδες που αποθηκεύουμε.

Στην περίπτωση των γιώτσμεν για μια μέρα έντασης και σκληρής δουλειάς πάνω στο σκάφος, που ταξιδεύει στην κακοκαιρία, χρειάζεται μια ικανοποιητική διατροφή, ιδιαίτερα όταν ο καιρός είναι κρύος και το σώμα έχει ανάγκη περισσότερης ενέργειας για να κρατηθεί ζεστό. Δυστυχώς η καλή διατροφή δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο η μέτρηση των θερμίδων, μια και εδώ υπεισέρχεται και η ποιότητα της τροφής.

Τα βασικά στοιχεία της τροφής.

Τα τρία βασικά στοιχεία της τροφής είναι οι πρωτεΐνες, τα λίπη και οι υδατάνθρακες. Αν καταλάβουμε πως αυτά τα τρία είδη επενεργούν και σε τι διαφέρουν μεταξύ τους, τότε μόνο μπορούμε να κρίνουμε, αν η τροφή που παίρνουμε είναι κατάλληλη ή όχι.

Πρωτεΐνες

Οι πρωτεΐνες αποτελούνται από αμινοξέα. Θα μπορούσαμε να τα παρομοιάσουμε με τα τούβλα που χτίζεται η ζωή. Οι πρωτεΐνες δημιουργούν και συντηρούν τα κύτταρά μας και συνεισφέρουν στα ένζυμα, για τη ρύθμιση των διαφόρων χημικών αντιδράσεων που γίνονται στο σώμα μας. Το σώμα μας χρειάζεται πολύ λίγες πρωτεΐνες, περίπου 0,60 gr  την ημέρα για κάθε κιλό βάρους μας. Εάν η διατροφή μας περιλαμβάνει περισσότερες πρωτεΐνες από εκείνες που έχουμε ανάγκη, τότε το περίσσευμα παραμένει στον οργανισμό μας και αποθηκεύεται με τη μορφή του πάχους. Η ουρία είναι ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού της πρωτεΐνης. Για να την αποβάλει ο οργανισμός, χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες νερού, πράγμα που προκαλεί αφυδάτωση στο σύστημα. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες είναι το κρέας, το ψάρι, τα πουλερικά, το γάλα, τα τυριά, τα αυγά και οι ξηροί καρποί. Η χρήση των πρωτεϊνών από το σώμα γίνεται για να το συντηρεί, να το «επισκευάζει» και να το αναπτύσσει. Είναι η τροφή του οργανισμού, στην οποία καταφεύγει μόνο όταν όλες οι άλλες πηγές έχουν εξαντληθεί.

Λίπη

Τα λίπη είναι το μεγάλο πρόβλημα, ιδίως για μας τους Έλληνες. Τα φαγητά μας είναι πλούσια σε λίπη και κατά κανόνα παίρνουμε 20 με 40 τοις εκατό παραπάνω απ΄αυτά που χρειαζόμαστε. Τα λίπη θα λέγαμε ότι δεν είναι κακά για τον οργανισμό. Αντίθετα είναι μια πρωταρχική πηγή ενέργειας για τον άνθρωπο που κινείται αρκετά. Ενώ ένα γραμμάριο πρωτεΐνης ή υδατάνθρακα μπορεί να αποδώσει τέσσερις θερμίδες, ένα γραμμάριο λίπους δίνει εννέα θερμίδες. Για τους ανθρώπους λοιπόν που ασκούνται και δουλεύουν πάνω στο σκάφος, τα λίπη είναι μια μορφή τροφής, που δίνει παραπάνω από διπλάσια ενέργεια από ίση ποσότητα πρωτεϊνών ή υδατανθράκων. Ενώ τα λίπη χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των κυττάρων, των εκκρίσεων των ορμονών και άλλες λειτουργίες του σώματος, η κυριότερη τους χρησιμότητα είναι η αποθήκευση ενέργειας. Το σώμα μας χρησιμοποιεί τα λίπη σαν καύσιμο, αλλά το μεγάλο χρονικό διάστημα που χρειάζεται για τη μετατροπή τους σε ενέργεια, τα κάνει κατάλληλα για μελλοντική χρήση. Τα λίπη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τα κορεσμένα και τα ακόρεστα, ανάλογα με την ποσότητα του υδρογόνου που περιέχουν. Τα κορεσμένα λίπη προέρχονται από ζωικές πηγές (κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα), ενώ τα ακόρεστα από φυτικές πηγές (ελαιόλαδο, σπορέλαια).

Υδατάνθρακες

Οι υδατάνθρακες είναι ίσως η σημαντικότερη τροφή για αθλητές και γενικότερα για ανθρώπους που κινούνται πολύ, γιατί τροφοδοτούν το σώμα με πρώτης ποιότητας καύσιμα, που κινούν τους μυς και τροφοδοτούν το νευρικό σύστημα. Οι υδατάνθρακες μπαίνουν στην κυκλοφορία του αίματος με τη μορφή γλυκόζης, διατηρώντας τη γλυκόζη του αίματος στα επίπεδα, που είναι απαραίτητα για το νευρικό σύστημα και τον εγκέφαλο ή μετατρέπονται σε γλυκογόνο, που αποτελεί τη μορφή με την οποία αποθηκεύονται οι υδατάνθρακες. Το γλυκογόνο αποθηκεύεται στους μυς και στο συκώτι. Οι υδατάνθρακες που παίρνουμε επιπλέον και που δεν χρησιμοποιούνται σε γλυκόζη και γλυκογόνο, μετατρέπονται σε λίπος και αποθηκεύονται με τη μορφή αυτή. Υπάρχουν δύο ποικιλίες υδατανθράκων, οι μεγαλομοριακοί (άμυλο, κυτταρίνη, γλυκογόνο) και οι μικρομοριακοί (σάκχαρα), που ενεργούν πάνω στο σώμα μας με διαφορετικούς τρόπους. Οι σύνθετοι μεγαλομοριακοί υδατάνθρακες βρίσκονται στα φρούτα, τα ζυμαρικά, τις πατάτες, τα λαχανικά και το ψωμί. Η λειτουργία της πέψης για τη μετατροπή τους σε γλυκόζη, επηρεάζει ευνοϊκά το σώμα, παράγοντας και ελευθερώνοντας γλυκόζη με αργό ρυθμό. Οι απλοί υδατάνθρακες (απλά σάκχαρα) περιέχονται στη ζάχαρη και το μέλι και γενικότερα σε γλυκά, κέικ και σοκολάτες. Αυτοί οι απλοί υδατάνθρακες δεν απαιτούν τη χώνεψη της τροφής, για να μπουν στο κυκλοφοριακό σύστημα, μια και εισέρχονται σχεδόν αμέσως από το βλεννογόνο της στοματικής κοιλότητας και του στομαχιού. Είναι γνωστό εξάλλου ότι, αν κάποια στιγμή αισθανθούμε ζαλάδα από υπογλυκαιμία, αμέσως τρώμε μια καραμέλα ή σοκολάτα. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όμως με τη χρησιμοποίηση τροφών, πλούσιων σε απλούς υδατάνθρακες, όπως το παραπάνω παράδειγμα με τη σοκολάτα για άμεση παροχή ενέργειας, είναι ότι διεγείρεται το πάγκρεας για να ελευθερώσει ινσουλίνη. Αυτή η ινσουλίνη κάνει τον οργανισμό να καταναλώνει κατά προτίμηση γλυκόζη, μειώνοντας έτσι το επίπεδο της στο αίμα. Η ινσουλίνη μετατρέπει το πλεόνασμα της γλυκόζης στο αίμα σε γλυκογόνο, που αποθηκεύεται στους μυς και στο συκώτι.

Επειδή η ζάχαρη μπαίνει στο κυκλοφορικό σύστημα σχεδόν αμέσως μετά τη λήψη της και επιφέρει μια εξίσου γρήγορη άνοδο του επιπέδου της γλυκόζης, η ινσουλίνη αντιδρά συνήθως με μια υπεραντίδραση, που μειώνει τη γλυκόζη σε επίπεδα κάτω από το κανονικό. Αυτή η ξαφνική αυξομείωση της γλυκόζης συνήθως λαμβάνεται σαν μια επιπλέον ενέργεια στους μυς, αυξάνοντας την ενεργητικότητά μας αλλά όχι και τη μυϊκή μας δύναμη. Αμέσως μετά αισθανόμαστε κούραση, όπως συμβαίνει και με την καφεΐνη, που επίσης πυροδοτεί την έκκριση της ινσουλίνης, αλλά σε λίγο μας κάνει να αισθανόμαστε ακόμη πιο κουρασμένοι απ΄ ότι αρχικά.

Ο γλυκός καφές που πίνουμε, εμπλουτισμένος με καφεΐνη και ζάχαρη μας δίνει προς στιγμή μεγάλη ενεργητικότητα, που σίγουρα όμως ακολουθείται από κατάπτωση. Οι πολλοί καφέδες κατά τη διάρκεια της ημέρας, έχουν σαν αποτέλεσμα να μας κάνουν να αισθανόμαστε φοβερά κουρασμένοι το βράδυ, κατεβάζοντας τη γλυκόζη σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ταξιδεύοντας σε κακοκαιρία όμως, η λήψη τροφών εμπλουτισμένων με ζάχαρη μας κάνει ν’ αποβάλλουμε την αδυναμία, την κούραση και τη νωθρότητα, δίνοντας την ενέργεια εκείνη που χρειάζεται το μυαλό και το νευρικό μας σύστημα για την αντιμετώπιση της κατάστασης ανάγκης. Προσοχή όμως, γιατί όπως είδαμε παραπάνω, η ενέργεια αυτή δεν είναι και δύναμη για τους μυς, αφού λειτουργούν από τις «προμήθειες» που έχουν, σε γλυκογόνο και ελεύθερα λιπαρά οξέα.

Η ιστιοπλοΐα ενεργεί πάνω στο σώμα με δύο διαφορετικούς τρόπους.  Οι γιώτσμεν  καταρχήν ελαφρύνουν τον οργανισμό τους από τη γλυκόζη κατά τη διάρκεια της πλεύσης, είτε σε αγώνα είτε σε κακοκαιρία, που απαιτεί διαύγεια πνεύματος. Όσο πιο δύσκολη και κοπιαστική είναι μια περατζάδα με χοντρό καιρό, τόσο μεγαλύτερη είναι και η χρησιμοποίηση της γλυκόζης από τον οργανισμό. Η μείωση όμως του γλυκογόνου είναι πιο αργή και σταδιακή και φαίνεται μόνο μετά από μια σειρά συνεχών εντατικών πλεύσεων. Συνήθως το φαγητό που καταναλώνεται πάνω στο σκάφος, που ταξιδεύει σε κακοκαιρία, δεν περιλαμβάνει αρκετές θερμίδες για να αναπληρώσει την απώλεια της ενέργειας.

Βιταμίνες, μέταλλα και νερό

Εκτός από τις πρωτεΐνες, τα λίπη και τους υδατάνθρακες υπάρχουν άλλα τρία σπουδαία συστατικά, που ναι μεν δεν περιλαμβάνουν θερμίδες, αλλά είναι απαραίτητα για τη ζωή. Είναι οι βιταμίνες, τα μέταλλα και το νερό. Οι βιταμίνες είναι οργανικές ουσίες, απαραίτητες για τις πολλές βιοχημικές αντιδράσεις, που κάνουν τον οργανισμό μας να λειτουργεί σωστά. Οι διάφορες βιταμίνες παίζουν ένα ορισμένο ρόλο στον οργανισμό μας και επιβάλλεται η λήψη τους με τη μορφή τροφής ή χαπιών, σε περίπτωση που η διατροφή μας δεν τις περιλαμβάνει έστω και σε μικρές ποσότητες. Τα μέταλλα κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία με τις βιταμίνες, λειτουργώντας σαν καταλύτες. Τέλος το νερό, η πηγή της ζωής μας, είναι εκείνο που αν λείψει από τον οργανισμό μας, έστω και σε ποσότητες από 3% μέχρι 5% του βάρους μας με τη μορφή αφυδάτωσης, προκαλεί σημαντική πτώση της απόδοσής μας. Το ανθρώπινο σώμα μπορεί να χάσει μέχρι και ένα λίτρο νερού την ώρα με την εφίδρωση, αν παραμείνει εκτεθειμένο στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο νερό μπορεί να χάσει το σώμα μας, εκτεθειμένο στον ήλιο πάνω στο κατάστρωμα του σκάφους για αρκετές ώρες κατά το διάστημα της κρουαζιέρας. Με την έκθεση αυτή του σώματος μας στον ήλιο, το ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε, είναι να πίνουμε δύο ποτήρια νερό την ώρα. Θα προχωρούσα και περισσότερο, λέγοντας ότι πρέπει να πίνουμε όσο πιο πολύ νερό μπορούμε για να διατηρήσουμε την απόδοσή μας σε υψηλά επίπεδα. Το πρόβλημα με την εφίδρωση είναι η συγκέντρωση αλάτων στο σώμα.

Ο καλύτερος τρόπος να μειώσουμε αυτά τα άλατα είναι να πίνουμε πολύ νερό. Ο μύθος ότι πρέπει να παίρνουμε χάπια αλατιού, όταν πρόκειται να δουλέψουμε εντατικά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού κάτω από τον καυτό ήλιο, έχει εκλείψει ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.

Χρήσιμες συμβουλές για τη διατροφή

Για να ολοκληρώσουμε όσα είπαμε παραπάνω, ας δούμε μερικές χρήσιμες συμβουλές, που γνωρίζουν πολύ καλά όσοι γιώτσμεν έχουν ασχοληθεί με την αγωνιστική ιστιοπλοΐα. Μπορεί βέβαια να μην είστε ιστιοπλόοι αγώνων, όπως άλλωστε και εγώ, όμως αυτά που αναφέρονται παρακάτω σας ενδιαφέρουν, γιατί μπορούν να εφαρμοσθούν και από τον ιστιοπλόο κρουαζιέρας, που ο καιρός και η κατάσταση της θάλασσας του επιβάλλουν να υποστεί τις ίδιες συνθήκες.

·        Περιορίστε όλα τα λίπη, ιδιαίτερα τα κορεσμένα. Αποφύγετε το κρέας και αναπληρώστε το με κοτόπουλο ή ψάρι για να πάρετε τις απαιτούμενες πρωτεΐνες.

·        Τρώτε περισσότερους σύνθετους υδατάνθρακες. Φροντίστε η τροφή σας να περιλαμβάνει 15% πρωτεΐνες, 30% λίπη και 55% υδατάνθρακες. Εάν θα πρέπει να αλλάξετε την αναλογία, είναι προτιμότερο ν’ αυξήσετε το ποσοστό των υδατανθράκων και να μειώσετε τα άλλα δύο.

·        Εάν η διατροφή σας είναι φτωχή σε βιταμίνες και μέταλλα, φροντίστε να τα αναπληρώστε με χάπια.

·        Το πρόγευμα σας πρέπει να είναι ελαφρύ και απλό, εμπλουτισμένο όσο γίνεται περισσότερο με υδατάνθρακες, δύο με τέσσερις ώρες πριν τον απόπλου.

·        Αποφεύγετε τους καφέδες και τα γλυκά, που είναι ότι χειρότερο μπορείτε να φάτε πριν από μια δύσκολη περατζάδα.

·        Κατά τη διάρκεια της περατζάδας μπορείτε να τρώτε κάτι ελαφρύ, όπως φρούτα και σοκολάτες, για να διατηρήσετε σε υψηλό επίπεδο τη γλυκόζη στο αίμα σας.

·        Πίνετε πολύ νερό. Τα παραπάνω βέβαια αφορούν όσους δεν υποφέρουν από ναυτία, γιατί τότε τα πράγματα αλλάζουν. Αποφύγετε στην περίπτωση αυτή τα μεγάλα γεύματα πριν το ταξίδι, αλλά να έχετε υπόψη σας πως το εντελώς άδειο στομάχι δεν συνιστάται. Μην πίνετε πολλά υγρά, αεριούχα ποτά και δυνατό καφέ. Δοκιμάστε να ξαναφάτε καλά μόνον όταν ο καιρός έχει κοπάσει και αισθάνεστε καλύτερα

Βρέθηκαν πλοία που εξαφανίστηκαν στο Β' ΠΠ

ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ SHERMAN ΣΤΟ ΒΥΘΟ

Μετά από 12 χρόνια ερευνών στα ανοιχτά των ακτών της Ιρλανδίας από την υπηρεσία Γεωλογικών Ερευνών των ΗΠΑ Geological Survey of Ireland (GSI) σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Ιρλανδίας εντοπίστηκε και χαρτογραφήθηκε η ακριβής θέση περισσότερων από 300 ναυάγια πλοίων ανεφοδιασμού των Συμμάχων που βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια του Β ΠΠ από γερμανικά υποβρύχια!
Σε ειδική έκδοση που τυπώθηκε με υλικό από τις υποβρύχιες έρευνες με τίτλο “Warships, U-Boats & Liners - A Guide to Shipwrecks Mapped in Irish Waters”, παρουσιάστηκαν εκπληκτικές φωτογραφίες με πληροφορίες για πλοία που χάθηκαν από τις φονικές τορπίλες των γερμανικών U Boats.
Οι πιο εντυπωσιακές από αυτές προέρχονται από τη θέση που βυθίστηκε το πλοίο Lusitania ανοιχτά της ακτής Cork αλλά και άρματα μάχης Sherman που βρέθηκαν στο πάτο της θάλασσας 17 μίλια από την ακτή Donegal.
Η Μάχη του Ατλαντικού ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια στρατιωτική εκστρατεία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και κράτησε από την αρχή του, το 1939 μέχρι και το τέλος του, το 1945.
Η μάχη ξεκίνησε καθώς τα γερμανικά υποβρύχια και πλοία του Γερμανικού ναυτικού επιτίθονταν σε νηοπομπές των Συμμάχων που αποτελούνταν κυρίως από εμπορικά και μεταγωγικά πλοία που έπλεαν από την Αμερική προς τη Μεγάλη Βρετανία και τη Σοβιετική Ένωση.
Αν και συνήθως τα κομβόι αυτά συνοδεύονταν από πολεμικά πλοία των Συμμάχων για προστασία, οι ναυτικές δυνάμεις του Άξονα πολύ συχνά κατάφερναν να τα πλήττουν
Σκοπός των νηοπομπών αυτών ήταν να μεταφέρουν αγαθά κυρίως στη Βρετανία, για την υποστήριξη του πολέμου και φυσικά, σκοπός του Άξονα ήταν να αποκόψει την τροφοδοσία αυτή. Οι επιθέσεις των κομβόι στον Ατλαντικό άρχισε αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου.
Το πρώτο Βρετανικό εμπορικό πλοίο που βυθίστηκε, ήταν το SS Athenia από το υποβρύχιο U-30, λίγες ώρες μόνο μετά την κήρυξη του πολέμου.
Οι απώλειες των συμμαχικών κομβόι ήταν τεράστιες στην αρχή του πολέμου. Μόνο τη περίοδο μεταξύ του Ιούνιου εως τον Οκτώβριο του 1940, τα γερμανικά U-boat βύθισαν 270 περίπου τέτοια πλοία, τα πληρώματα τους έγιναν ήρωες του Γερμανικού λαού και η περίοδος αυτή ονομάστηκε "Happy Time" από τους Γερμανούς
Τα γερμανικά υποβρύχια εφάρμοζαν τη τακτική "wolf pack", μια ιδέα του Γερμανού ναύαρχου Karl Dönitz, με την οποία τα U-boats δεν θα επιτίθονταν μεμονωμένα στα κομβόι, αλλά κατά ομάδες.
Ο αριθμός των εμπορικών σκαφών - θυμάτων των υποβρυχίων υπολογίζεται σε 2.603 σκάφη με παράλληλη απώλεια περίπου 30.000 ναυτικών, ενώ οι Γερμανοί έχασαν 783 υποβρύχια και 28.000 ναύτες στον Ατλαντικό.
Η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των υποθαλάσσιων ερευνών αποτελεί τη μεγαλύτερη προσπάθεια πολιτικών φορέων για τη χαρτογράφησης ναυαγίων σε παγκόσμιο επίπεδο κάτι που καθιστά την Ιρλανδία, πρωτοπόρο χώρα σε αυτόν τον τομέα.
Στα 12 χρόνια των ερευνών δημιουργήθηκε μια εκτεταμένη βάση δεδομένων για τα ναυάγια, τις θέσεις που βρίσκονται με φωτογραφίες από βαθυσκάφος και σόναρ μαζί με στοιχεία για το φορτίο τους, την ημερομηνία που χάθηκαν και στοιχεία για το πώς βυθιστήκαν ενώ ανάμεσα τους υπάρχουν πολλά τα οποία είχαν εξαφανιστεί χωρίς να αφήσουν ίχνη και αγνοούνταν μέχρι σήμερα!

ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ

Πανσέληνος και ήλιος σπρώχνουν τους καρχαρίες σε πιο μεγάλα βάθη

Οι καρχαρίες αποφεύγουν την πανσέληνο και τον ήλιο όταν βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του στον ουρανό καταφεύγοντας στα βάθη της θάλασσας για να ακολουθήσουν τη λεία τους και να ξεφύγουν από τα θαλάσσια αρπακτικά, κυρίως μεγαλύτερους καρχαρίες, των οποίων αποτελούν λεία, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη που μπορεί να βοηθήσει τους αλιείς να μην πιάνουν στα δίχτυα τους καρχαρίες, υπολογίζοντας το βάθος στο οποίο αυτοί κινούνται.

Επί σχεδόν τρία χρόνια οι επιστήμονες ακολούθησαν στα ανοιχτά του αρχιπελάγους του Παλάου, στον δυτικό Ειρηνικό, τις κατακόρυφες μετακινήσεις 39 καρχαριών που έφεραν ηχητικούς πομπούς.

Οι παρατηρήσεις τους, που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση PLOS ONE, αποκαλύπτουν ότι οι καρχαρίες μετακινούνται στα πιο μεγάλα βάθη καθώς πλησιάζει η πανσέληνος και ανεβαίνουν εκ νέου κοντά στην επιφάνεια, μια συμπεριφορά που απαντάται και σε άλλα θαλάσσια αρπακτικά όπως ο ξιφίας, ο κίτρινος τόνος και ο παχύς τόνος.

Την ημέρα, οι καρχαρίες χάνονται στα βάθη της θάλασσας όταν ο ήλιος είναι στο πιο ψηλό σημείο του και ανεβαίνουν ξανά κοντά στην επιφάνεια στη διάρκεια της νύχτας, ανεξάρτητα από τον σεληνιακό κύκλο.

"Μάς προκάλεσε έκπληξη όταν διαπιστώσαμε ότι οι καρχαρίες καταδύονται σταδιακά στη διάρκεια της ημέρας πριν ακολουθήσουν την ακριβώς αντίθετη πορεία το απόγευμα, ανεβαίνοντας σταδιακά προς την επιφάνεια", εξήγησε ο ερευνητής Γκάμπριελ Βιάνα.

Το μέσο βάθος της κατάδυσης των καρχαριών -- ποικιλόθερμων ζώων -- περνά από τα 35 μέτρα τον χειμώνα στα 60 μέτρα την άνοιξη, σύμφωνα με τη μελέτη αυτή του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της δυτικής Αυστραλίας και του αυστραλιανού Ινστιτούτου Θαλάσσιας Επιστήμης.

Τα ευρήματά τους μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση της στρατηγικής για την προστασία του καρχαρία.

Οι αλιείς επίσης θα είναι σε θέση να ελαχιστοποιούν τις "παράπλευρες" απώλειες καρχαριών, υπολογίζοντας το σεληνιακό ημερολόγιο και τις αλλαγές του φεγγαριού την ημέρα για να καθορίσουν το βάθος στο οποίο θα αφήσουν τα δίχτυα τους.

"Σε περιοχές όπως το νησιωτικό σύμπλεγμα του Παλάου, που εξαρτάται ιδιαίτερα από το θαλάσσιο τουρισμό και όπου οι καρχαρίες αποτελούν ζωτικής σημασίας τουριστικό ενδιαφέρον, η αλιεία δεκάδων καρχαριών στις δημοφιλείς θέσεις κατάδυσης μπορεί να έχει μια πολύ κακή συνέπεια στην εθνική οικονομία", επισημαίνει ο Γκάμπριελ Βιάνα.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ 

Σαββατιάτικη χαρά

Το σάββατο ο καιρός μας έκανε πάλι τη χάρη και ξαναβρεθήκαμε ξανά στη πλαζ βραχάκια για μία ακόμη βουτιά. Υπόσχομαι την επόμενη φορά να ανεβάσω ένα βίντεο με το δάσος από σπειρογράφους που βρίσκονται στην περιοχή και με άφησαν άφωνο.

O υδάτινος κόσμος εκπέμπει SOS

O υδάτινος κόσμος εκπέμπει SOS

πώς να βοηθήσουμε

κείμενο: Ελίνα Σαμαρά, θαλάσσια βιολόγος / εκπαιδεύτρια καταδύσεων

φωτογραφίες: Ελίνα Σαμαρά, Greenforce, Έκτωρ Γιούργης

«Πόσο ανάρμοστο είναι να αποκαλούμε τον πλανήτη μας Γη, ενώ φαίνεται καθαρά ότι είναι Ωκεανός!»
Arthur C. Clarke

υπαρχει αμεση ανάγκη αναθεώρησης της δοξασίας ότι το περιβάλλον είναι ευθύνη των άλλων
σε μερικά χρόνια, το φιλέτο μπακαλιάρου θα αντικατασταθεί με το νόστιμο, αλλά διάφανο φιλέτο μέδουσας!

Η πρώτη μορφή ζωής πάνω στη Γη ξεκίνησε πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια από την αρχέγονη θάλασσα, και σήμερα όλα τα έμβια όντα στον πλανήτη μας συντηρούνται επειδή υπάρχει ακόμα η θάλασσα. Το 80% της ζωής πάνω στη Γη βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια των ωκεανών, ενώ είναι γνωστό ότι αυτοί καλύπτουν το 71% της επιφάνειας του πλανήτη και κατακρατούν το 97% των υδάτινων αποθεμάτων του. Η πλέον ανθρωποκεντρική νοοτροπία που μας θέλει κυρίαρχους του πλανήτη, που δέχεται τον ακόρεστο καταναλωτισμό μας και που μπορεί να συντηρεί επ’ αόριστον το σημερινό μας τρόπο ζωής, έχει πλέον κλονιστεί. Ο νόμος της Φυσικής που ορίζει ότι κάθε δράση έχει και μια αντίδραση, έχει γίνει πλέον αισθητός. Δυστυχώς, όμως, σε αυτή την περίπτωση, οι αντιδράσεις του πλανήτη είναι και θα είναι πολύ πιο ολέθριες από τις δικές μας δράσεις που τις προκάλεσαν, και οι επιπτώσεις ήταν ήδη ορατές και σήμερα ολοφάνερες σε όλο τον πλανήτη.

Η «Πράσινη Επανάσταση» έχει αρχίσει, βομβαρδιζόμαστε από παντού περί του Φαινομένου του Θερμοκηπίου, της Υπερθέρμανσης του Πλανήτη, των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων, του μολυσμένου υδροφόρου ορίζοντα, του δηλητηριασμένου αέρα, της όξινης βροχής και των ρημαγμένων θαλασσών. Όσα και να έχουν γραφτεί γι’ αυτό το θέμα δεν θα είναι ποτέ αρκετά, διότι υπάρχει άμεση ανάγκη «μύησης» όλων των ηλικιακών στρωμάτων και όλων των κοινωνικών τάξεων στις αρχές της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, υπάρχει άμεση ανάγκη αναθεώρησης της δοξασίας ότι το περιβάλλον είναι ευθύνη των άλλων.

Στα μέσα του περασμένου αιώνα, μετά τη Βιομηχανική Επανάσταση, η ανθρωπότητα θεωρούσε τη θάλασσα ανεξάντλητη, οι φυσικοί της πόροι ήταν ελεύθεροι προς κάθε είδους εκμετάλλευση, χωρίς να υπάρχει καν η παραμικρή υποψία ότι θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε δυσμενείς επιπτώσεις. Τώρα πια, στην αρχή του 21^ου αιώνα, η κατάσταση έχει αντιστραφεί, σε τέτοιο βαθμό που οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι, σε μερικά χρόνια, το φιλέτο μπακαλιάρου θα αντικατασταθεί με το νόστιμο, αλλά διάφανο φιλέτο μέδουσας! Μπορεί αυτό να φαίνεται κάπως υπερβολικό («κινδυνολογίες», θα λέτε), αλλά τα στοιχεία που μας προϊδεάζουν για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δεν βρίσκονται μόνο στα χαρτιά ή στις αίθουσες των Πανεπιστημίων. Τα δεδομένα είναι πλέον απτά. Από τον ψαρά στη Μηχανιώνα, που παλεύει με πολλαπλάσια μέσα να βγάλει λιγότερα από τα μισά ψάρια που θα έβγαζε παλιότερα, μέχρι τις ψηφιδωτές οάσεις των τροπικών υφάλων (Εικόνα 1) του Νότιου και Βόρειου Ημισφαιρίου, που πεθαίνουν από την υπεραλίευση και τις διάφορες αρρώστιες που τους προσβάλλουν, με αποτέλεσμα μαζική θνησιμότητα (Εικόνα 2).

Eικόνα 1: Παρθένοι ύφαλοι, όπως αυτός στη Θαλάσσια Προστατευμένη Περιοχή της Namena στα νησιά Φίτζι, είναι δυστυχώς πλέον η εξαίρεση στον κανόνα.

Eικόνα 2: Αυτή η αποικία κοραλλιού αντέδρασε στην υψηλή θερμοκρασία της θάλασσας, αποβάλλοντας τους συμβιωτικούς, φυτικούς οργανισμούς, που της παρέχουν τροφή και ενέργεια, χάνοντας έτσι τη ζωή και το χρώμα της. Ας το ξανασκεφτούμε, πριν αγοράσουμε κοσμήματα ή αντικείμενα από κοράλλι.

Τα στοιχεία που δείχνουν το μαρασμό της θάλασσας, είναι αδιάσειστα, είναι μπροστά στα μάτια μας. Οι ίδιοι οι άνθρωποι είμαστε 70% νερό, βλέπουμε τον κόσμο μας μέσα από δύο υγρά μάτια, και όμως είμαστε τόσο τυφλοί απέναντι σ’ αυτή την τραγική καταστροφή των θαλασσών! Και το χειρότερο; Δεν κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Η πλειονότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η θάλασσα σήμερα, οφείλεται σε ανθρωπογενή αίτια, σε δράσεις που άλλοτε είναι εμφανείς και άλλοτε τελείως αόρατες. Ποτέ πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν έχει στραφεί τόση έντονη επιστημονική διερεύνηση μόνο πάνω σε ένα θέμα: τις ανθρωπογενείς επιπτώσεις πάνω στον Πλανήτη μας. Ας εξετάσουμε επιγραμματικά τις τωρινές βλάβες, που επιφέρει η ανθρώπινη δραστηριότητα πάνω στο ζωτικό, κυκλοφοριακό, αναπνευστικό και αναπαραγωγικό όργανο του Πλανήτη: τη θάλασσα.

1. Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, τρεις καινοτομίες, τα πλοία με μηχανές υψηλής ιπποδύναμης, τα συρόμενα δίχτυα και η ψύξη εν πλω, σε συνδυασμό με κακή αλιευτική πολιτική και επίμονες κρατικές επιχορηγήσεις προς τη βιομηχανική αλιεία, είναι αθροιστικά συνυπεύθυνες για την απότομη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων. Αυτή τη στιγμή, οργώνουν τις θάλασσες 4 εκατομμύρια βιομηχανικά αλιευτικά σκάφη! Παρόλη την εξειδικευμένη τεχνολογία που πλέον χρησιμοποιείται από αυτόν τον τρόπο αλιείας, η παγκόσμια ετήσια αλιευτική παραγωγή μειώνεται συνέχεια κατά περίπου 400.000 τόνους κάθε χρόνο από το 1998. Μα μελέτη του 2003 από Καναδούς επιστήμονες διαπίστωσε ότι το αποτέλεσμα είναι ότι η βιομηχανική αλιεία έχει μειώσει τον παγκόσμιο πληθυσμό μεγάλων πελαγικών θηρευτών όπως οι καρχαρίες, οι ξιφίες και οι τόνοι, κατά 90%, μόνο μέσα στα τελευταία 50 χρόνια. Οι μεγάλοι θηρευτές δεν είναι απλά ψάρια που θα βρεθούν στο πιάτο μας, είναι είδη-κλειδιά, η απώλεια των οποίων αποσταθεροποιεί τις βιοκοινότητες, με άμεσα καταστροφικά αποτελέσματα. Τα παράκτια και βενθοπελαγικά αποθέματα των ελληνικών θαλασσών έχουν δυστυχώς την ίδια μοίρα, όπως διαπιστώνουν επιστήμονες των Πανεπιστημίων της χώρας μας, των οποίων η φωνή χάνεται μπροστά στο κοντόφθαλμο τέρας του άμεσου κέρδους (Εικόνα 3).

Eικόνα 3: Φωτογραφία από μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας στο Βόρειο Αιγαίο. Η ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών πιστεύεται ότι θα καλύψει την μείωση των ιχθυοαποθεμάτων, αλλά, με την τωρινή του μορφή, ο κλάδος απέχει από το να είναι βιώσιμος.

Ένα άλλο δεινό της βιομηχανικής αλιείας είναι τα απορριπτόμενα είδη, που απλά πετιούνται πίσω στη θάλασσα νεκρά, σε ποσοστό 25% (40.000.000 τόνοι) της παγκόσμιας αλιευτικής παραγωγής. Τα τεράστια παραγάδια των ανοικτών ωκεανών σκοτώνουν 40.000 θαλάσσιες χελώνες, 300.000 θαλασσοπούλια και εκατομμύρια καρχαρίες κάθε χρόνο, καθώς πάνε να φάνε το δόλωμα που δεν προορίζεται γι’ αυτά. Η σπατάλη αυτής της βιομάζας είναι τελείως παράλογη και επιβλαβής για την ισορροπία του ζωντανού συστήματος των ωκεανών. Εάν προσθέσουμε και τον παράγοντα της παράνομης αλιείας, η οποία έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις σήμερα, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Το κοινωνικό και οικονομικό κόστος που προκύπτει από τη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων, είναι τεράστιο (Eικόνα 4).

Eικόνα 4: Κοινωνίες όπως αυτή στη περιοχή Kubulau των νησιών Φίτζι, στηρίζουν άμεσα την επιβίωσή τους στην υγεία των τροπικών υφάλων. Τα πρώτα σημάδια εντατικής εκμετάλλευσης και η μαζική θνησιμότητα των κοραλλιών τούς ανάγκασαν να ζητήσουν τη βοήθεια της κυβέρνησης και τοπικών περιβαλλοντικών Οργανώσεων, για να αντιμετωπίσουν την κρίση άμεσα. Με κοινή συναίνεση, δημιουργήθηκε ένα μικρό δίκτυο προστατευμένων περιοχών, που είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση αφθονίας σπάνιων, ευαίσθητων και εμπορικών ψαριών. Στην Ελλάδα, οι λιγοστές προστατευόμενες περιοχές στερούνται φύλαξης και ολοκληρωμένης μελέτης.

2. Η ρύπανση που προέρχεται από το πετρέλαιο, τα πυρηνικά απόβλητα, τα πλαστικά και άλλα σκουπίδια, σε συνδυασμό με την τεράστια ποικιλία χημικών αποβλήτων, προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημιές στα θαλάσσια οικοσυστήματα και την ανθρωπότητα. Κάθε χρόνο, πετιούνται τρεις φορές παραπάνω σκουπίδια μέσα στη θάλασσα από τον αριθμό των ψαριών που αλιεύουμε! Ένα παράδειγμα που έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία μας, είναι η βιοσυσσώρευση βαρέων μετάλλων, που προέρχονται από τις καπνοδόχους των χημικών βιομηχανιών, αλλά και από άλλες πηγές Τα επίπεδα μεθυλοϋδραργύρου που βρίσκονται στη σάρκα των μεγάλων θηρευτών (καρχαρίες, τόνοι και ξιφίες) που έχουν επιζήσει, μπορεί να είναι αρκετά υψηλά, έτσι ώστε να δημιουργήσουν προβλήματα νευρολογικής φύσεως, αναπαραγωγική ανικανότητα ή ακόμα και δυσμορφίες, εάν ο μεθυλοϋδράργυρος καταναλώνεται σε μεγάλη ποσότητα. Ιδιαίτερα ευπαθείς ομάδες είναι τα παιδιά και οι γυναίκες που εγκυμονούν (Eικόνα 5).

Eικόνα 5: Υπάρχουν πολλά είδη τόνων. Ο Γαλαζόπτερος είναι στο χείλος της εξαφάνισης, με πάνω από το 90% των αποθεμάτων του εξαντλημένα. Θεωρείται από τα πολυτιμότερα ψάρια, πολλοί όμως δεν γνωρίζουν ότι μπορεί να περιέχει μεθυλοϋδράργυρο, σε υψηλές συγκεντρώσεις. Η κατανάλωσή του πρέπει να γίνεται με μέτρο.

3. Η απόρριψη ή απελευθέρωση θρεπτικών και άλλων ουσιών από τα λιπάσματα της εντατικής γεωργίας, τα περιττώματα εντατικής κτηνοτροφίας και οι αποχετεύσεις της αστικής ζωής, όλα αυτά καταλήγουν στη θάλασσα, προκαλώντας το φαινόμενο του ευτροφισμού, που δημιουργεί ανοξικές συνθήκες στο θαλάσσιο πυθμένα. Φανταστείτε κάποιον να ρουφάει όλο τον αέρα μιας πόλης! Το φαινόμενο αυτό προκαλεί τις λεγόμενες «νεκρές περιοχές» (dead zones), και δεν είναι τυχαίο ότι η πλειονότητα των 150 τέτοιων περιοχών που υπάρχουν σήμερα στη θάλασσα, βρίσκεται δίπλα στις εκβολές των μεγάλων ποταμών. Επιστήμονες που μελετούν τις νεκρές ζώνες, υπολογίζουν ότι αυτές θα διπλασιαστούν μέσα στα 10 επόμενα χρόνια.

4. Η πλειονότητα του πληθυσμού της Γης ζει δίπλα ή κοντά στις ακτές, η αστικοποίηση των οποίων θα αυξάνεται συνέχεια με το χρόνο, με αποτέλεσμα την περαιτέρω επιβάρυνση των παράκτιων οικοσυστημάτων από μόλυνση, ρύπανση και όλες τις δραστηριότητες που αλλοιώνουν και διχοτομούν τις ακτογραμμές, προκαλώντας από μείωση έως εξαφάνιση ζωικών αλλά και φυτικών ειδών και πόρων.

5. Η αβυσσαλέα εκμετάλλευση του Πλανήτη τα τελευταία 100 χρόνια οδήγησε στην αλλαγή του κλίματος, με όλα τα επακόλουθα: αύξηση της θαλάσσιας και ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας, αύξηση της στάθμης της θάλασσας και ακραία καιρικά φαινόμενα, επιβάλλοντας ραγδαίες αλλαγές στα αρχαία ωκεάνια και παράκτια οικοσυστήματα.

Οι κίνδυνοι που απειλούν τις θάλασσες, γίνονται εντονότεροι από την ίδια της την απεραντοσύνη και την περιπλοκότητα. Περισσότεροι άνθρωποι έχουν περπατήσει στο φεγγάρι σε σύγκριση με όσους έχουν δει τα απύθμενα βάθη της. Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τον ωκεανό, τόσο περισσότερο εκτιμούμε τη δομή του. Δισεκατομμύρια χρόνια εξελικτικής ιστορίας έχουν καταλήξει σε τεράστιους αριθμούς δικτύων αλληλεπιδράσεων και αλληλεξαρτήσεων ανάμεσα στις βιολογικές, φυσικές και χημικές διαδικασίες, οι οποίες με τη σειρά τους συνδέονται με το συνολικό πλανητικό σύστημα.

Το πρώτο και ευκολότερο βήμα προς τη δράση ενάντια στη λεηλασία και την υποβάθμιση της φύσης μας είναι η ενημέρωση πάνω στα περιβαλλοντικά ζητήματα, που -ας μην ξεχνάμε- είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη δική μας υγιή φυσική ισορροπία. Πολλοί αξιόλογοι Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί έχουν δουλέψει σκληρά πάνω σ’ αυτό το θέμα, και η υποστήριξή τους καθίσταται ζωτικής σημασίας:

www.archipelago.gr

www.wwf.gr

www.greenpeace.gr

www.sosmediterranean.gr

www.archelon.gr

www.medasset.gr

Πώς να προστατέψουμε κάτι, εάν δεν το γνωρίζουμε ή δεν το καταλαβαίνουμε; Ξεφεύγοντας λίγο από τις απαιτήσεις της αστικής ζωής, μπορεί κανείς να ταξιδέψει στην Ελλάδα ή το εξωτερικό με κάποιο πρόγραμμα οικοτουρισμού/θαλάσσιας εκπαίδευσης, εκμάθησης καταδύσεων, επενδύοντας έτσι το χρόνο του σε εθελοντική εργασία και όλα τα ευεργετικά επακόλουθα που αυτή προσφέρει (εικόνα 6):

www.delphinus.gr

www.mystic-blue.org

www.greenforce.org

www.frontier.org

Eικόνα 6: Η Ελίνα Σαμαρά με τους μαθητές δημοτικού σχολείου στα νησιά Φίτζι (αναμνήσεις από μια επιτυχημένη μέρα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με παιχνίδια, τραγούδια και παρουσιάσεις).

Υποστηρίζοντας τα βιολογικά προϊόντα, την ανακύκλωση και την οικιακή κομποστοποίηση, δεν ενισχύουμε την καταστροφική, επιβαρημένη με λιπάσματα και χημικές ουσίες γεωργία, την πλαστικοποίηση της θάλασσας και τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα αντίστοιχα. Η Ελλάδα καλείται να καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα σχέδιά της για την αντιμετώπιση των απορριμμάτων, μέσα σε ένα χρόνο, αλλιώς θα αντιμετωπίσει για άλλη μια φορά βαρύτατα πρόστιμα εις βάρος του πολίτη.

Τα θαλασσινά, ως τροφικό απόθεμα του Πλανήτη, είναι ζωτικής σημασίας, αλλά για να είναι βιώσιμη η εκμετάλλευσή τους, η αλιεία τους πρέπει να ελέγχεται και να αξιολογείται ανάλογα. Αποτέλεσμα μερικών κανονισμών είναι και το ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος αλίευσης των ειδών, δηλαδή να αποφεύγουμε να αγοράζουμε πολύ μικρό γόνο αλλά και μεγάλους θηρευτές. Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι τόνοι και οι ξιφίες είναι επιβαρημένοι όχι μόνο από την υπεραλίευση αλλά και από βλαβερά βαρέα μέταλλα.

www.greenpeace.org/greece/207945/207999/fish-size

www.msc.org

Η νοοτροπία ότι για όλα είναι υπεύθυνο το κράτος είναι πλέον όχι μόνο ξεπερασμένη, αλλά, όπως έχουμε δει, απλά αναποτελεσματική. Εάν δεν δράσουμε συλλογικά ως πολίτες στα θέματα που μας επηρεάζουν άμεσα, τότε σε μερικά χρόνια θα τρώμε σάντουιτς από μέδουσες, δίπλα σε σαπισμένες νεκρές ζώνες που κάποτε ήταν μαγευτικοί κόλποι, καθαρών και πλούσιων σε ζωή νερών.

www.e-ecology.gr

www.medsos.gr

www.ecocrete.gr

Ο Ποσειδώνας να βάλει το χέρι του!

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΒΟΥΤΙΑ

Μετά από καιρό, αφού από τη μια το κρύο και από την άλλη ο αέρας, δεν μας άφηναν έστω για λίγο να καταδυθούμε τελικά τα καταφέραμε το τελευταίο σάββατο του μάρτη. Η κατάδυση κατά την χειμερινή περίοδο αλλά και την άνοιξη επιβάλλει στολές από 5 χιλιοστά εως και 7 χιλιοστά, ανάλογα την θερμοκρασία και την ηλικία του δύτη. Τα γάντια με 4-5 χιλιοστά επαρκούν και τα μποτάκια μετά από προσωπική χειμωνιάτικη εμπειρία 5 χιλιοστά εως 7 χιλιοστά πάχος και ημιστεγανού τύπου. Ας μη ξεχνάμε ότι λόγω πολλών κιλών λόγω του πάχους της στολής οι κινήσεις μας είναι πιο αργές και τα άκρα του σώματος μας πρέπει να είναι καλά προστατευμένα από τις απώλειες θερμότητας λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας του νερού σε σχέση με αυτή του σώματος μας. Βουτιά λοιπόν μπροστά από το καταδυτικό μας σημείο με θερμοκρασία νερού 14-15 βαθμούς σχετικά καλή ορατότητα για τη εποχή και τη σύσταση του βυθού με ζευγάρι το Δημοσθένη και ας ελπίσουμε να μας ξανακάνει τη χάρη ο καιρός και να συνεχίσουμε έτσι όλο τον απρίλη.