ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Πόσο σημαντικές είναι οι στάσεις ασφαλείας όταν κάνουμε κατάδυση;

Στάσεις ασφαλείας και γιατί πρέπει να κάνετε

Ορισμένες τεχνικές που μαθαίνουμε για καταδύσεις προορίζονται μόνο για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ενώ άλλες δεξιότητες ισχύουν σχεδόν κάθε φορά που χτυπάμε στο νερό. Οι στάσεις ασφαλείας κατά την κατάδυση είναι μια δεξιότητα που διδάσκεται να χρησιμοποιούμε όταν ενσωματωνόμαστε για πρώτη φορά στον κόσμο των καταδύσεων. Αποτελούν ένα προστατευτικό και προληπτικό μέτρο που διασφαλίζει ότι το σώμα μας εγκλιματίζεται σωστά, πηγαίνοντας από το χρόνο που περνάμε σε βάθος πίσω στην επιφάνεια.

Τι είναι η στάση ασφαλείας;

Η στάση ασφαλείας είναι μια τυπική διαδικασία κατάδυσης που γίνεται στην αυτόνομη κατάδυση για οποιεσδήποτε καταδύσεις κάτω από 10 μέτρα (32 πόδια). Αυτή η σύντομη παύση 3 έως 5 λεπτών σε βάθος 5-6 μέτρων (15-20 πόδια) είναι μια πρακτική που επιτρέπει στο σώμα ενός δύτη να αποσυμπιεστεί μετά από χρόνο που έχει περάσει στο βάθος.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μιας στάσης ασφαλείας και μιας βαθιάς στάσης;

Μια βαθιά στάση είναι μια στάση 30 έως 60 δευτερολέπτων στο 50% του μέγιστου βάθους της κατάδυσης σας, ενώ μια στάση ασφαλείας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι μια στάση στα 5 μέτρα (15 πόδια) για τουλάχιστον 3 λεπτά στο τέλος κάθε κατάδυση. Μια βαθιά στάση δεν υποκαθιστά μια στάση ασφαλείας.

Γιατί να κάνετε μια στάση ασφαλείας;

Όπως θα θέλατε ή ίσως έχετε ήδη μάθει η αναπνοή πεπιεσμένου αέρα κάτω από το νερό οδηγεί στη συσσώρευση αζώτου στην κυκλοφορία του αίματος και στους ιστούς μας. Όταν βγαίνουμε στην επιφάνεια αφού βρισκόμαστε σε βάθος, η πίεση μειώνεται και το ίδιο άζωτο αρχίζει να ξεπλένεται ξανά. Αυτή η διαδικασία αναφέρεται συχνά ως "εκτόνωση αερίων".

Όταν ένας αυτοδύτης ανεβαίνει πολύ γρήγορα, η πίεση μειώνεται γρήγορα και αυτή η διαφορά προκαλεί το σχηματισμό φυσαλίδων αζώτου στους ιστούς και τα αιμοφόρα αγγεία μας. Φανταστείτε την ενανθράκωση που εμφανίζεται όταν ανακινείτε και ανοίγετε ένα μπουκάλι Pepsi. Όταν συμβεί αυτό, αυτές οι φυσαλίδες αζώτου μπορούν να παγιδευτούν στο σώμα μας προκαλώντας ασθένεια αποσυμπίεσης (γνωστή και ως στροφές).

Οι στάσεις ασφαλείας επιβραδύνουν σημαντικά την ανάβαση των δυτών στην επιφάνεια, γεγονός που αφήνει χρόνο για το υπερβολικό άζωτο που έχει συσσωρευτεί στο αίμα και τους ιστούς μας να διαλυθεί από το σώμα μας. Και ακόμη και όταν τελειώσουμε τη στάση ασφαλείας μας, η διαδικασία «αέρωσης» συνεχίζεται για αρκετές ώρες μετά την κατάδυση μας. Συνιστώνται ανεπιφύλακτα σε κάθε κατάδυση. Οι στάσεις ασφαλείας είναι ιδιαίτερα σημαντικές σε βαθύτερες καταδύσεις, καταδύσεις κάτω από 10 μέτρα (32 πόδια). Τούτου λεχθέντος, ακόμη και σε πιο ρηχές καταδύσεις, όταν τηρούνται όλες οι διαδικασίες ασφαλείας, εξακολουθεί να υπάρχει μια ελάχιστη πιθανότητα να συμβεί ασθένεια αποσυμπίεσης, οπότε γιατί να διακινδυνεύσετε;

Πέρα από τους λόγους ασφαλείας για να κάνετε μια στάση 5-6 μέτρων (15-20 πόδια), υπάρχουν μερικοί άλλοι λόγοι για να σταματήσετε σε αυτά τα βάθη. Πρώτον, μια στάση μπορεί να σας δώσει χρόνο για να αξιολογήσετε τις συνθήκες της επιφάνειας και να εντοπίσετε πιθανούς κινδύνους τελικής ανάβασης. Δεύτερον, δίνει στον δύτη χρόνο να ασφαλίσει τον εξοπλισμό του πριν βγει από το νερό. Κανείς δεν θέλει να ρίξει μια ακριβή κάμερα ή φακό επειδή δεν ήταν σωστά κουμπωμένο στον εξοπλισμό του.

Τοποθέτηση σώματος κατά τη διάρκεια μιας στάσης ασφαλείας

Όταν πρόκειται για τη θέση του σώματος ενός δύτη κατά τη διάρκεια μιας στάσης ασφαλείας, δεν έχουν υπάρξει οριστικές μελέτες που να υποδεικνύουν ότι η κάθετη ή οριζόντια θέση είναι καλύτερη από την άλλη. Σε πρηνή θέση, ολόκληρο το σώμα σας βρίσκεται στο επιθυμητό βάθος στάσης και εκτίθεται σε ίση πίεση περιβάλλοντος. Σε μια κατακόρυφα προσανατολισμένη θέση, τα πόδια και το κεφάλι ενός δύτη εκτίθενται σε μια μικρή αλλά αμελητέα διαφορά στην πίεση του περιβάλλοντος. Ανεξάρτητα από αυτές τις μικρές παραλλαγές, στο τέλος της ημέρας, όλα εξαρτώνται από την προσωπική προτίμηση του δύτη και τις συνθήκες.

Για παράδειγμα, εάν καταδύεστε σε ρεύμα, μπορεί να έχει νόημα να κρατάτε το σώμα σας οριζόντια με το κεφάλι σας στραμμένο προς το ρεύμα που κρατά τη γραμμή. Εναλλακτικά, εάν φουσκώνετε και κρέμεστε από το δικό σας dSMB, ίσως είναι πιο εύκολο να έχετε τα πόδια σας κάθετα, κάτω από το σώμα σας.

Τι θα συμβεί αν χάσετε μια στάση ασφαλείας;

Για δύτες αναψυχής, εάν χάσατε μια στάση ασφαλείας για οποιονδήποτε λόγο, αλλά έχετε ακολουθήσει πρακτικές ασφαλούς κατάδυσης, γενικά, τίποτα δεν θα συμβεί. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Εάν μια κατάδυση χάσει μια στάση ασφαλείας, συνιστάται ο εν λόγω δύτης να απέχει από την εξάσκηση της κατάδυσης για το υπόλοιπο της ημέρας και να παρακολουθεί τον εαυτό του για συμπτώματα ασθένειας αποσυμπίεσης.

                    

             

Συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να τελειοποιήσετε τη στάση ασφαλείας σας

Οι στάσεις ασφαλείας είναι ένα σημαντικό μέρος της αυτόνομης κατάδυσης. Μπορεί επίσης να είναι δύσκολα για αρχάριους ή δύτες που δεν πέφτουν συχνά στο νερό. Χωρίς εξάσκηση και την κατάλληλη τεχνική, ένας δύτης μπορεί να βρεθεί να ανεβαίνει ακούσια. Ακολουθούν οι συμβουλές μας για κάθε στάση ασφαλείας

1. Ουδέτερη άνωση

Το να είσαι τόσο κοντά στην επιφάνεια μπορεί να κάνει την άνωση μια πρόκληση. Η δημιουργία ουδέτερης άνωσης καθώς εκπνέετε θα κάνει ευκολότερη τη διακοπή της ασφάλειάς σας. Μην ξεχάσετε να εξαερώσετε τον αέρα από το BCD σας κατά την ανάληψη. Καθώς κατευθύνεστε προς τα πάνω, η πίεση μειώνεται και ο αέρας μεγαλώνει. Η συχνή προσαρμογή της άνωσης και η αργή άνοδος σας διασφαλίζει ότι δεν θα αναδυθείτε τυχαία και ανεξέλεγκτα στην επιφάνεια.

2. Αργή Ανάδυση

Ακριβώς επειδή ολοκληρώσατε τη στάση ασφαλείας σας δεν σημαίνει ότι μπορείτε να πυροβολήσετε σαν φελλός στην επιφάνεια. Τα τελευταία 5 μέτρα (15 πόδια) είναι στην πραγματικότητα το πιο επικίνδυνο μέρος της στήλης του νερού. Εκεί συμβαίνει η μεγαλύτερη αλλαγή πίεσης και είναι διαβόητο για τραυματισμούς υπερέκτασης των πνευμόνων ή ασθένεια αποσυμπίεσης. Αφού ολοκληρώσετε τη στάση ασφαλείας σας, κατευθυνθείτε ΑΡΓΑ προς την επιφάνεια διατηρώντας ασφαλή ρυθμό ανάβασης 30 πόδια/9 μέτρα ανά λεπτό. Ένας καταδυτικός υπολογιστής μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος για την παρακολούθηση αυτού και θα σας προειδοποιήσει εάν ανεβαίνετε πολύ γρήγορα.

3. Χρονομετρήστε τη στάση σας

Ως πιστοποιημένος δύτης, είστε υπεύθυνοι για τη δική σας ασφάλεια. Ως εκ τούτου, κάθε δύτης θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για τη δική του στάση ασφαλείας. Ένας καταδυτικός υπολογιστής είναι εξαιρετικός για να επιτρέπει στα άτομα να παρακολουθούν σωστά τα βάθη και τις στάσεις ασφαλείας σε κάθε κατάδυση.

4. Διατήρηση καλής θέσης

Όπως αναφέραμε παραπάνω, δεν υπάρχει «σωστή» τοποθέτηση του σώματος για στάση ασφαλείας, αυτό που είναι σημαντικό είναι να επιλέξετε μια κάθετη ή οριζόντια θέση που ταιριάζει στην κατάσταση και στις προσωπικές σας προτιμήσεις. Επιπλέον, παρόλο που είστε ουδέτεροι, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τον υπολογιστή σας. Η διατήρηση της καλής θέσης στη στήλη του νερού σημαίνει ότι διατηρείτε τον υπολογιστή σας στο επίπεδο του στήθους, ώστε ο κορμός σας να παραμένει στο σωστό βάθος.

5. Πιάσε μια γραμμή-σχοινί

Το να σταματήσετε την ασφάλειά σας σε ανοιχτά νερά χωρίς οπτικό σημείο αναφοράς μπορεί να είναι μια πρόκληση. Ακόμη και εμείς βρισκόμαστε επιρρεπείς στο να χτυπάμε πάνω-κάτω κατά καιρούς. Κατά την απελευθέρωση αερίων, είναι σημαντικό να διατηρείτε το σώμα σας στο ίδιο επίπεδο. Το να κρατάτε μια άγκυρα ή μια γραμμή πρόσδεσης είναι ένας εύκολος τρόπος για να διευκολύνετε τη στάση ασφαλείας σας.

Στάση ασφαλείας – Αναπόσπαστο μέρος της κατάδυσης

Οι στάσεις ασφαλείας είναι ένα κρίσιμο μέρος του να είσαι καλά σφαιρικά εκπαιδευμένος αυτοδύτης. Όταν κατευθυνόμαστε προς την επιφάνεια, το σώμα μας υφίσταται τη μεγαλύτερη αλλαγή πίεσης στα τελευταία 5-6 μέτρα (15-20 πόδια). Ως εκ τούτου, το να αφήνουμε χρόνο για να διαλυθεί το υπερβολικό άζωτο από το αίμα και τους ιστούς μας είναι ένας προληπτικός τρόπος για να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού ενός δύτη.

Κάνετε μια στάση ασφαλείας κάθε φορά που καταδύεστε; Είχατε ποτέ προβλήματα με το να σταματήσετε την στάση ασφάλειά σας και τι κάνατε για να μάθετε από αυτό το περιστατικό;

Καθαρισμός στη Μαρίνα Ιτέας

 Πραγματοποιήθηκε ο προγραμματισμένος υποβρύχιος καθαρισμός τμήματος στη Μαρίνα Ιτέας. 

Ο διπλός στόχος επιτεύχθηκε με επιτυχία. Αυτός ήταν να απομακρυνθούν όλα τα ανθρωπογενή ακατάλληλα υλικά από τον πυθμένα και να ευαισθητοποιήσουμε τους νέους σχετικά με την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος μέσα από την ενεργή συμμετοχή τους στην εθελοντική δράση του συλλόγου. Τα αποτελέσματα ήταν καθόλα αναμενόμενα για εμάς σχετικά με τα υλικά που εντοπίσαμε. Βγήκαν αρκετά λάστιχα, ένα καροτσάκι που χρησιμοποιείται στα σούπερ μάρκετ, ένας πολύ μεγάλος σωλήνας, μία καρέκλα, διάφορα μπουκάλια, φίλτρα από πετρελαιομηχανές, μουσαμάδες, παλιά τμήματα διχτυών και άλλα αντικείμενα. 

θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τα μέλη του συλλόγου μας που συμμετείχαν ως δύτες, το Γυμνάσιο Ιτέας και τα παιδιά του Β3 τμήματος με τους καθηγητές τους, τον Αντιδήμαρχο Δ.Ε Ιτέας Γεώργιο Τσατσαρώνη και το Λιμεναρχείο Ιτέας που έλεγχε την κίνηση των σκαφών εντός της μαρίνας για την ασφάλεια των Δυτών μας.

Θα συνεχίσουμε τις εθελοντικές δράσεις στο επόμενο διάστημα με την ανέλκυση διχτυών "φαντασμάτων" από τον Κρισσαίο Κόλπο. 

   

                                                                   Εκ του Δ.Σ                   

Haliotis tuberculata-Το "αυτί" της θάλασσας

                                        Παραλία Αγίου Μηνά-Δήμος Δελφών.

Ανέλκυση "Διχτυού-Φαντάσματος" στο Κρισσαίο Κόλπο

 Ολοκληρώθηκε η ανέλκυση μεγάλου διχτυού τράτας από το βυθό σε βάθος 27 μέτρων στο Κρισσαίο Κόλπο. Ο εντοπισμός έγινε με ελεύθερη κατάδυση από το φίλο του Συλλόγου μας Άρη Καλλία και με την βοήθειά του ολοκληρώθηκε η πρώτη κατάδυση για να οριοθετηθεί το δίχτυ, να εντοπίσουμε που ήταν βραχωμένο και να τοποθετήσουμε τους σάκους ανέλκυσης. Ακολούθησε 2η κατάδυση στην οποία μαζεύτηκε και ασφαλίστηκε το δίχτυ, εν συνεχεία με την βοήθεια του φίλου του Συλλόγου μας επαγγελματία αλιέα Παναγιώτη Πιπέλια ήρθε στην επιφάνεια. Τα αόρατα δίχτυα ή δίχτυα "φαντάσματα" δημιουργούν προβλήματα στους θαλάσσιους οργανισμούς καθώς μπλέκονται πάνω τους, καλύπτουν τοις εισόδους των βράχων που αποτελούν φωλιές των ψαριών και αλλοιώνουν το ανάγλυφο του βυθού. Ο σύλλογός μας ξεκίνησε τον εντοπισμό αυτών των διχτυών και το επόμενο χρονικό διάστημα θα τα ανελκύσει ανακουφίζοντας και άλλα υποβρύχιε τοπία από αυτά. Τα δίχτυα αφού καθαριστούν θα δοθούν σε εταιρείες ανακύκλωσης. θέλουμε να ευχαριστήσουμε τα μέλη του συλλόγου μας που συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή, για ακόμη μία φορά τον Παναγιώτη Πιπέλια που συμμετείχε στην προσπάθεια και τον Άρη Καλλία που εξαρχής  εντόπισε το δίχτυ.

                                                              

 

Ευτυχισμένο το 2021

 Καλή Χρονιά με Υγεία και προσμονή που θα χρειαστεί για να ξεπεράσουμε κι αυτή τη μεγάλη πρόκληση.

Καλές και ασφαλείς αναδύσεις και το 2021!!! 

Κρατώντας τα αυτιά ασφαλή και υγιή κατά την κατάδυση

 

Σημαντική Επισήμανση: Οι αναφορές για τα αυτιά είναι καταδυτικές συμβουλές. Για οποιοδήποτε περαιτέρω πρόβλημα φυσιοπαθολογίας παρουσιάζεται στα αυτιά σας, επισκεφτείτε αποκλειστικά ωτορινολαρυγγολόγο ιατρό!

Γενική φροντίδα αυτιών

Οι τραυματισμοί στα αυτιά είναι από τις πιο κοινές ασθένειες που σχετίζονται με τις καταδύσεις. Οι διαφορές της πίεσης μεταξύ του μέσου, του έξω αυτιού και του περιβάλλοντος μπορούν να προκαλέσουν μια οδυνηρή αίσθηση συμπίεσης που είναι γνωστή ως «συμπίεση αυτιού». Αυτή η κατάσταση μπορεί να μειώσει την ικανότητα σας να καταδυθείτε, αλλά κυρίως μπορεί να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα όπως μερική απώλεια ακοής, ζάλη, βαρότραυμα στα αυτιά και άλλα τραύματα που σχετίζονται με την πίεση.

Γενική φροντίδα του αυτιού και προληπτική συντήρηση

Υπάρχουν διάφορα προληπτικά μέτρα που μπορούν να πάρουν οι αυτοδύτες και αυτοδύτριες για να εξασφαλίσουν ότι το αυτί τους παραμένει ασφαλές και υγιές κατά τη διάρκεια της κατάδυσης. Χρησιμοποιήστε είτε ένα εμπορικό προϊόν που έχει σχεδιαστεί για να απομακρύνει το νερό από το κανάλι του αυτιού, είτε ένα μείγμα από λευκό ξύδι και αλκοόλη μετά από μια καταδυτική εκδρομή για να καθαρίσετε απαλά και να στεγνώσετε το κανάλι του αυτιού.

Αναπνεύστε φρέσκο, καθαρό αέρα πριν καταδυθείτε. Δεδομένου ότι η ευσταχιανή σάλπιγγα συνδέει το τύμπανο με το λαιμό και τελικά με το αναπνευστικό σύστημα, αποφεύγετε ερεθισμούς όπως η εισπνοή καπνού (μονοξειδίου του άνθρακα) ή ο καπνός απο το κάπνισμα τσιγάρων που είναι υπεύθυνα για φλεγμονές και πόνο. Πίνετε πολύ νερό που διαλύει τυχόν βλέννες έτσι ώστε να μην συσσωρεύονται και να εμποδίζουν την ευσταχιανή σάλπιγγα. Συνιστάται να αποφεύγετε τα γαλακτοκομικά προϊόντα για δύο ημέρες πριν από μια κατάδυση, καθώς μπορεί να συμβάλουν στην εμφάνιση βλέννας. Μην καταδυθείτε αν είστε κρυωμένοι ή γριπωμένοι γιατί υπάρχει ήδη συσσώρευση υγρού στο λαιμό και στα αυτιά. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση προκαλεί συρρίκνωση στους κόλπους, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την είσοδο του αέρα στους κόλπους και στις κοιλότητες και καθιστά δύσκολη την εξίσωση της πίεσης.

Χρησιμοποιήστε ένα ρινικό διάλυμα ή αποσυμφορητικά σε σιρόπι για να βοηθήσετε την διάλυση του βλεννογόνου που μπλοκάρουν τις ρινικές διόδους. Ελέγξτε με το γιατρό σας πριν πάρετε οποιοδήποτε φάρμακο και σε γενικές γραμμές καλύτερα είναι να αποφύγετε την κατάδυση, εκτός αν δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Πόνος στο αυτί κατά την κατάδυση

Όταν οι αυτοδύτες αισθάνονται πόνο στο αυτί κατά τη διάρκεια ή μετά από μια κατάδυση, υπάρχουν μερικά μέτρα ασφαλείας που μπορούν να πάρουν. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος ανακούφισης της πίεσης του αυτιού κατά τη διάρκεια της κατάδυσης είναι να σταματήσετε να καταδύεστε, να μείνετε σταθεροί και στη συνέχεια πάρτε μια καλή αναπνοή απο τον ρυθμιστή, κλείστε την δίοδο στο στόμα, κλείστε την μύτη όπως όταν εξισώνεται, και προσπαθήστε να σπρώξετε αέρα μέσα στο στόμα. Αυτό βοηθά στην ανακούφιση της αστάθειας της πίεσης στα αυτιά. 

Μερικές φορές είναι καλύτερο να αφήνετε την πίεση να εμφανιστεί πριν προσπαθήσετε να εξισώσετε, μέχρι το σημείο του πόνου. Το μυαλό σας στα αυτιά στα πρώτα μέτρα και εξισώνετε με οδηγό τον αρχικό πόνο πάντα. Μην αφήνετε τον πόνο να γίνεται ανυπόφορος γιατί μπορεί να τεντώσει το τύμπανο και να προκαλέσει βλάβη στα όργανα του μέσω αυτιού, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη την εξίσωση. Ένας γενικός κανόνας είναι να εξισώνετε κάθε 1,5 – 2 μέτρα βάθος στην αρχή της κατάδυσης.

Καταδύεστε πάντα με τα πόδια κάτω στα πρώτα μέτρα. Όταν το κάνετε αυτό είναι μια ακόμα τεχνική ασφάλειας των αυτιών που μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη για τους αυτοδύτες. Όταν καταδύεστε με μακροβούτι, δηλαδή με το κεφάλι κάτω η βαρύτητα λειτουργεί με τον φυσικό τρόπο και απομακρύνει άμεσα όλα τα υγρά από το κεφάλι, συσσωρεύοντας τα προς την ευσταχιανή σάλπιγγα που πρήζεται.

Μια άλλη μέθοδος όταν δυσκολεύεστε στην εξίσωση, είναι η κλίση του κεφαλιού προς τα πλάγια. Η δράση της κλίσης μπορεί να βοηθήσει να τεντώσετε το κανάλι της ευσταχιανής σάλπιγγας και έτσι να ανοίξει. Ένας καλός συνδυασμός είναι να καταπίνετε την ίδια στιγμή. Τέλος, αν παρόλα αυτά, τα αυτιά σας δεν μπορούν να ανοίξουν θα πρέπει να μην επιμείνετε και να αναδυθείτε αμέσως πριν εμφανιστούν μόνιμες βλάβες. Θυμηθείτε: κάθε βλάβη που συμβαίνει βαθύτερα στο αυτί, σημαίνει ότι είναι και πιο αυξητικά σοβαρή.

Τίποτα δεν μπορεί να καταστρέψει μια καλή ημέρα κατάδυσης από τα προβλήματα των αυτιών. Ακολουθώντας μερικά απλά και προληπτικά βήματα δεν θα έχετε πρόβλημα.

Καλές και ασφαλείς καταδύσεις!

Πρωτότυπο Άρθρο του Κώστα Ανδρεάδη ©

 

Καταδυτικές στολές – Τα σύγχρονα υλικά και υφάσματα κατασκευής

Δημοσιεύθηκε την 17/01/2020 από Kostas Andreadis

Διάρκεια ανάγνωσης: 4′ 30′ ′

Υλικό Νεοπρένιο – NEOPREN

Συνθετικό καουτσούκ κατασκευασμένο από πολυμερισμό του χλωροπρενίου. Το νεοπρένιο παρουσιάζει καλή χημική σταθερότητα και διατηρεί ευελιξία σε ένα ευρύ φάσμα θερμοκρασίας. Ο αφρός από νεοπρένιο παράγεται είτε σε μορφή κλειστού κυττάρου είτε ανοικτού κυττάρου. Η έκδοση των κλειστών κυττάρων είναι αδιάβροχη και χρησιμοποιείται για στολές κατάδυσης υγρού και στεγανού τύπου. Η αφρώδης όψη του σχηματίζεται με έγχυση του νεοπρενίου με αέριο άζωτο, δημιουργώντας κυψέλες αερίου (μικρο φυσαλίδες) μέσα στο υλικό, αυξάνοντας έτσι τις θερμομονωτικές του ιδιότητες.

Το νεοπρένιο παράγεται σε μεγάλα τεμάχια υλικού και κόβεται στο απαιτούμενο πάχος, κυμαινόμενο από 1mm έως 10mm. Όσο μεγαλύτερο είναι το πάχος, τόσο καλύτερη είναι και η θερμομόνωση του. Για την παροχή αντοχής και προστασίας, το νεοπρένιο μπορεί να στρωματοποιηθεί σε κάθε πλευρά του με νάιλον, πολυεστέρα ή διάφορα άλλα υφάσματα. Λόγω της δομής του το νεοπρένιο έχει θετική πλευστότητα. Δεδομένου ότι περιέχει ποσότητες παγιδευμένου αερίου, το πάχος και η άνωση του μειώνονται στο βάθος, χάνοντας μέρος της θερμομόνωσης. Η ποιότητα του νεοπρενίου εξαρτάται από τον αφρό που χρησιμοποιείται και την πυκνότητα του υλικού. Η ποσότητα των κυψελών του αερίου και το μέγεθός τους συνδέεται άμεσα με την ανθεκτικότητα του αφρού.

Ένας πυκνότερος αφρός είναι πιο ανθεκτικός και αντιστέκεται καλύτερα στη μεγάλη πίεση του περιβάλλοντος σε βάθος. Τα σύγχρονα υλικά στο νεοπρένιο είναι βασισμένα και φτιαγμένα απο ανθρακικό ασβέστιο καθιστώντας το πιο φιλικό προς το περιβάλλον από τα κλασικά προϊόντα με βάση το πετρέλαιο. Διαθέτουν υψηλή πυκνότητα, εξαιρετική θερμομόνωση, εξαιρετική αντοχή και μπορούν να αντέξουν την υψηλή πίεση χωρίς να χάνουν τις ιδιότητές τους.

Τριστρωματικό Υλικό – TRILAMINATE

Ο όρος τριστρωματικό σημαίνει στην ουσία ένα πολυστρωματικό υλικό που αποτελείται από τρία στρώματα – φύλλα επικαλυπτόμενων υλικών τα οποία είναι ελασματοποιημένα μεταξύ τους. Μια εσωτερική και εξωτερική επένδυση παρέχει την αντοχή και την ανθεκτικότητα, ενώ η μεσαία στρώση εξασφαλίζει την υδατοστεγανότητα του υλικού. Το αδιάβροχο υλικό είναι κατασκευασμένο από βουτυλικό καουτσούκ και έχει πάχος μόνο μερικών χιλιοστών. Για να αποφευχθεί το σχίσιμο είναι απαραίτητο ένα εξωτερικό προστατευτικό ύφασμα. Συνήθως, ένα ισχυρό, μη ελαστικό υφαντό υλικό (Nylon, Ripstop, Cordura, Polyester, DuPont, Kevlar).

Λόγω του ελάχιστου πάχους του, το ύφασμα δεν παρέχει καμία θερμομόνωση. Ωστόσο, δεν παράγει απο μόνο του άνωση και το υλικό του στεγνώνει γρήγορα. Παρά τις πολλές τεχνολογικές εξελίξεις και υλικές βελτιώσεις μέσα στα χρόνια, το όνομα Trilam έμεινε και τώρα περιλαμβάνει διάφορα υλικά που κατασκευάζονται από 2 (bi – laminate) μέχρι 8 (οκτώ – πολυστρωματικά) στρώματα.

Υλικό TNT – TITANIUM, NEOPRENE, TRILAMINATE

Το επαναστατικό υλικό ΤΝΤ είναι ένα τριπλαστικό υλικό που χρησιμοποιεί αφρό προ συμπιεσμένου νεοπρενίου υψηλής πυκνότητας ως αδιαπέραστο στρώμα αντί για βουτύλιο (βουτυλικό καουτσούκ). Η αρχική διαδικασία κατασκευής του TNT είναι η ίδια με ένα υλικό νεοπρένιου. Ένα στρώμα αφρού από νεοπρένιο είναι ελασματοποιημένο με ένα εσωτερικό και εξωτερικό στρώμα. Στη συνέχεια, το συνολικό υλικό (και τα 3 στρώματα) υφίσταται μια δεύτερη φάση συμπίεσης σε έναν υπερβαρικό θάλαμο. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί ένα λεπτό, εύκαμπτο, εξαιρετικά πυκνό τριπλαστικό υλικό νεοπρενίου. Χρησιμοποιώντας νεοπρένιο ως αδιάβροχο μέσο αντί για βουτύλιο, η ευκαμψία και η ιδιότητα συγκράτησης της θερμότητας βελτιώνονται δραστικά με αύξηση της θερμομόνωσης έως και 40%.

Για την περαιτέρω βελτίωση της θερμικής απομόνωσης του υλικού, εφαρμόζεται μια επίστρωση από στερεό κράμα τιτανίου, που ονομάζεται Ti-Alpha, απευθείας σε κάθε πλευρά του φύλλου νεοπρενίου, δημιουργώντας ένα αποτελεσματικό μονωτικό φράγμα. Το εξωτερικό στρώμα μειώνει την ψυχρή απορρόφηση και το εσωτερικό στρώμα αυξάνει την αντανάκλαση της θερμότητας απο το σώμα διατηρώντας τη θερμοκρασία του σώματος μέσα στη στολή. Μειώνοντας την ανταλλαγή θερμότητας και λειτουργώντας ως ανακλαστικό φράγμα, το τιτάνιο βελτιώνει σημαντικά τη θερμομόνωση έως και 40%. Συνδυάζοντας τις θερμικές ιδιότητες του νεοπρενίου και των αντανακλαστικών στρωμάτων του τιτανίου, οι στολές αυτές είναι σχεδόν 50% πιο ζεστές απο τις κλασικές Trilaminate.

Υλικό βουλκανισμένου καουτσούκ – λάστιχο – VULCANIZED RUBBER

Οι στεγανές στολές βουλκανισμένου καουτσούκ χρησιμοποιούνται κυρίως από δύτες δημόσιας ασφάλειας, για εμπορικούς σκοπούς ή για επιστημονικούς. Υπάρχουν συνήθως δύο λόγοι για τη δημοτικότητά τους. Ο πρώτος είναι η σχετική ευκολία απολύμανσης τους και ο δεύτερος η αντίσταση της πυκνότητας του υλικού τους στη διείσδυση ουσιών απο χημική μόλυνση. Κατασκευασμένες από βαρύ νάιλον υλικό και βουλκανισμένο καουτσούκ σε μια διαδικασία παρόμοια με εκείνη που χρησιμοποιείται για την κατασκευή πλαστικοποιημένων στολών.

Συνήθως η κατασκευή τους διαφέρει απο τις άλλες στολές γιατί κυρίως θα χρησιμοποιηθούν με ενσωματωμένο κράνος και μπότες για απόλυτη στεγανότητα. Τα πλεονεκτήματα αυτής της στολής είναι η αντοχή σε χτυπήματα και γδαρσίματα, η σύνδεση της με ολοπρόσωπες μάσκες και καταδυτικά κράνη, ότι επιτρέπει την κατάδυση σε αφιλόξενα και επικίνδυνα – μολυσμένα νερά για δύτες εργασίας, ότι είναι εύκολες στην απολύμανση τους, είναι εύκολες στην επιδιόρθωση τους σε μικρές διατρήσεις, είναι κατασκευασμένες για να διαρκούν αρκετά με λογική συντήρηση. Τα μειονεκτήματα τους βρίσκονται στο γεγονός ότι είναι δύσκολο να επιδιορθωθούν σε μεγάλες διατρήσεις, είναι αρκετά ογκώδης, δεν έχουν καμία θερμική προστασία σαν υλικό απο μόνο του, είναι μη ελαστικές και δύσχρηστες.